GMES Service Element Forest Monitoring
Jedną z aktywności prowadzonych w ramach badawczo-rozwojowego etapu GMES (poprzednia nazwa programu Copernicus) były prace międzynarodowego konsorcjum realizującego zadania w ramach GMES Service Element Forest Monitoring (GSE FM) zakończone w 2009 roku. Celem konsorcjum było opracowanie propozycji zestawu usług, bazujących na zobrazowaniach satelitarnych, przeznaczonych dla administracji na poziomie centralnym, stanowiących wsparcie dla wdrażania polityk w zakresie ochrony ekosystemów leśnych. GEOSYSTEMS Polska rozpoczęła współpracę w ramach GSE FM w roku 2004. Pierwsza faza projektu ukierunkowana była na analizę strategii i potrzeb informacyjnych w europejskim sektorze leśnictwa m.in. w odniesieniu do globalnej polityki ochrony środowiska i wdrażania wymogów UNFCCC.
Informacja dotycząca zasobu węgla związanego w drzewostanach oraz jego zmian w odniesieniu do roku bazowego 1990 (dla Polski 1988) stanowią, obok informacji o emisji, podstawowy element raportów narodowych dostarczanych rokrocznie przez Ministerstwo Środowiska zgodnie z wymaganiami Protokołu z Kioto (KP). Rzetelna i obiektywna informacja w zakresie zmian powierzchni lasów (potencjału absorbcji atmosferycznego dwutlenku węgla przez lasy) jest istotna dla przyznawania limitów emisji, które w przypadku niepełnego ich wykorzystania są przedmiotem obrotu na rynku międzynarodowym.
Innowacyjność usługi polega na zastosowaniu zaawansowanych metod badań środowiska opartych na satelitarnych danych obrazowych oraz ich integracji z danymi pozyskanymi poprzez inwentaryzację naziemną. Istotne było założenie objęcia jedną procedurą obszarów leśnych znajdujących się pod administracją Lasów Państwowych, oraz lasów innych własności, co zapewnia spójność opracowania dla powierzchni całego kraju. Warto pokreślić, że projekt mający cechy pilotażu zrealizowano dla obszaru całego kraju, co pozwala w pełni ocenić wartość stosowanej metodyki w działaniu operacyjnym.
Wszystkie mapy opublikowane zostały w Geopotalu GSE FM
Analiza błędów szacowania parametrów drzewostanu pozwala optymistycznie spojrzeć na możliwości operacyjnego stosowania zintegrowanych informacji pochodzących satelitarnych systemów obserwacyjnych i inwentaryzacji naziemnej. Uwagę zwraca szczególnie wysoka dokładność szacowania zasobności lasów dla roku 2006 z wykorzystaniem danych SILP.
Zastosowana metoda nie zastąpi używanych dotychczas źródeł informacji o absorbcji atmosferycznego dwutlenku węgla przez ekosystemy leśne w rocznym cyklu raportowania wymaganego przez Protokół z Kioto. Jednak realizowana w cyklu trzy- lub pięcioletnim może stać się uzupełnieniem, służąc ocenie i kalibracji obecnie stosowanych modeli. Z kolei mapy opracowane w toku prac stanowią wartość samą w sobie obrazując dynamikę zmian środowiska.
Więcej informacji o projekcie www.gmes-forest.info
